Geluk? Ik heb je!

‘Wie van jullie zou wel wat gelukkiger willen zijn?’ Deze vraag stelde Erik Smithuis afgelopen zomer aan een zaal vol ICM’ers. Tachtig procent van de aanwezigen stak een hand op. Ik niet. Ik ging direct aan mezelf twijfelen; was ik wel echt zo gelukkig? Zou ik niet toch nog meer geluk na moeten streven? Nee, besloot ik. Ik ben best heel gelukkig en dat hoeft niet per se meer te worden. Mijn hand bleef naar beneden.

Deze gebeurtenis heeft me de afgelopen maanden aan het denken gezet. Ik was verwonderd over het grote aantal mensen dat zijn hand opstak, maar ook over mijn onzekerheid over mijn eigen geluksgevoel dat binnen deze setting plots de kop opstak. Wat is dat toch, dat maffe ongrijpbare begrip ‘geluk’? Waarom houdt het ons als mensheid zo bezig en wat is de sociale waarde ervan?

Het voelt een beetje als een coming out nu ik het zo schrijf. Ja, ik voel me behoorlijk gelukkig. Alle gangbare elementen die je zou kunnen bedenken als basis voor geluk zijn dan ook aanwezig; ik heb een fijn huis, een leuke baan, lieve vrienden en familie, ik heb het geld en de ruimte om mij persoonlijk en professioneel te ontwikkelen, ik trouwde dit jaar met mijn liefde en qua gezondheid zit het ook wel redelijk snor.

Poeh poeh, daarmee voel ik me dan al direct tot de elite van de gelukszoekers behoren. Misschien is dat de reden dat ik mijn hand niet opstak: een ‘gene’ voor mijn eigen geluk. Want ik weet dat het geluk van velen dagelijks op de proef wordt gesteld. Niet iedereen vindt zijn levensmaatje, heeft werk waar hij geïnspireerd door raakt en een warme band met familie of vrienden. Daarbij zijn er voldoende zaken waar je als mens minder invloed op hebt; je gezondheid of een economische crisis. Bovendien gooien we als homo sapiens ook nog eens behoorlijk wat roet in ons eten onze wensen, verlangens, behoeften, dromen en aannames. Tja, zo bezien is het helemaal zo gek nog niet dat de meeste van ons best nog wel extra geluk willen ervaren. Het is ook niet iets nieuws. Meer dan 2000 jaar geleden spraken de Grieken al over het Eudemonisme als filosofische stroming, bedoeld om mensen te helpen een gelukkiger leven te leiden. Als ik alles op een rijtje zet kom ik eigenlijk maar tot één conclusie die mooi wordt bezongen door Adam Levine:

‘Aren’t we all lost stars trying to light up the dark?’

Vanuit al deze overpeinzingen over het thema ‘geluk’ ben ik bij mezelf te rade gegaan over wat er bij mij nu voor zorgt dat ik mij ‘een gelukkig mens’ voel. Na vele geluksgoeroes gelezen en aangehoord te hebben, kwam ik tot drie aspecten die mij in mijn dagelijks leven helpen om een tevreden, zinvol en leuk leven te leiden.

1.    Creëer jouw innerlijk kompas

Ken je eigen gebruiksaanwijzing. Zoals ik in mijn vorige blog schreef, niet om ervoor te zorgen dat je voor altijd op koers zal varen en een probleemloos leven zal leiden, maar een innerlijk kompas waarop je kunt terugvallen wanneer het even tegen zit of wanneer belangrijke levensvragen zich voordoen. Dus leer jezelf kennen. Waar je goed in bent, waar je energie van krijgt en waarvan niet en wat jou helpt goed te functioneren. Immers, ‘home is where the heart is’ en in dit geval zou ik dat heel letterlijk nemen. Wees je eigen thuisbasis waar het vertrouwd en fijn is om te zijn en waarvan je altijd weet dat het er is om naar terug te keren.

2.    Doe als Poeh

‘Doe als Poeh’ is één van de beste levensadviezen die ik ooit ter harte heb genomen. Het komt uit het boek ‘Tao van Poeh’ van Benjamin Hoff. Een met aandacht en humor geschreven boekje waarin je samen met Winnie de Poeh de principes van het Taoïsme verkent. ‘Doe als Poeh’ gebruikt Hoff om het fenomeen ‘Wu Wei’ te beschrijven. Wu Wei betekent letterlijk ‘zonder doen, veroorzaken of maken’. Het gaat erom dat je niet handelt tegen de wetten der dingen in. Dus probeer niet koste wat het kost een ronde deksel op een vierkant doosje te doen. Forceer niet en laat het komen zoals het komt. Soms dien je juist minder hard te werken om ergens te komen. Leer mee te gaan met de stroom, geen weerstand te bieden maar te vertrouwen op wat er gebeurt. Kortom, weet wanneer te handelen en wanneer niet.

3.    Verwonder je

Verwondering is een thema dat ik sinds een jaar heb omarmd. Verwondering houdt voor mij in dat je kunt kijken met een open blik, zonder oordeel, nieuwsgierig en met aandacht. Loskomen van de vanzelfsprekendheid. Het gevoel dat wij maar een heel klein stipje zijn in een veel groter geheel. Voor mij is verwondering het begin van alle ontwikkeling en een belangrijke bron van geluk. Verwondering krijg je door een houding aan te nemen van het niet-weten. Durf je te laten verrassen, kippenvel te krijgen van iets kleins als de eerste blaadjes aan de bomen, dankbaar te zijn voor iemand die je bij de supermarkt haar karretje aanbiedt, een keer een andere route naar je werk te nemen, te reizen naar een onbekende plek; al is het bij jou om de hoek. Wie verwondering in zijn of haar leven toelaat, ontdekt niet alleen schoonheid en vrolijkheid, maar ook een enorme hoeveelheid aan mogelijkheden!

Werkgeluk

Bij ICM staat het geluk van onze cursisten en medewerkers hoog op de agenda. Werkgeluk is niet voor niets één van onze speerpunten. Op verschillende manieren dragen wij bij aan het vergroten van werkgeluk van mensen binnen organisaties. Benieuwd hoe wij jou kunnen helpen jouw eigen werkgeluk te vergroten? Of het werkgeluk binnen jouw organisatie? Neem dan een kijkje op onze Werkgeluk-pagina.